"Nieprzekraczalna granica" (許しがたい一線を)

投稿日 : 2022.04.17


2月22日のエッセイから事態の推移にそって順に紹介するのが筋でしょうが、4月10日のエッセイ、"Nieprzekraczalna granica"を最初に取りあげます。

書き出しは、穏やかな春の日差しを感じます。

”Idzie wiosna. Stopniały śniegi. Ukraińcy wzięli do rąk łopaty i zaczęli sprzątać wyzwolone miasta. Sezonowe porządki to zazwyczaj radosna czynność. Ale nie w Ukrainie - ”

訳せばこんな感じでしょうか? 『春が近づいています。雪は解けました。ウクライナの人々はシャベルを手に解放された街の掃除を始めています。季節の変わり目の大掃除は大抵は楽しいものですね。でもウクライナでは違うのです――』

どうしてかって? 掃除ではなく悲しい後始末、地下室から死体を取り出し、云々。人々には憎しみが湧きあがるとあります。いきなり厳しい現実に戻されます。そして、続く段落では、身の毛のよだつ風景について著者は記しています。タイトルの”Nieprzekraczalna granica”は機械翻訳では”The impassable border”『越えられない境界』となりますが、タイトルの正しい邦訳は筆者にはできそうになかったので、僭越ながら『許しがたい一線を』と意訳してみました。前に『越えてしまった』が付くのではないかとは思います。そのわけは次の見るに耐えられない著者の文章です。

”W osłupienie wprawiła mnie relacja z miejscowości Worzel niedaleko Kijowa. Opowiada ją do kamery właściciel eleganckiej willi. Udało mu się w porę uciec przed najeźdźcą. Ale zostawił w domu psa i dwa samochody - toyotę i range rovera.

これはある男性へのインタビューの映像のようです。彼の家がロシア兵に襲撃され逃げたので命は助かった。しかし愛犬とトヨタとレンジ・ローバーの2台を残してしまった。家に戻ってみると当然荒らされていた。兵士たちは2台の車を見た。

”Rosjanie nie potrafili uruchomić aut, więc je ostrzelali i rozbili szyby kolbami karabinów. Głos się człowiekowi załamuje przed kamerą, ale nie z powodu strat materialnych”

『ロシア兵は車を発進させることができないので、ライフルを発砲して窓ガラスを割った。カメラの前でその男の声が途切れてしまう。それは物質的なダメージのせいではない』

2台の車を見た兵士は何を思ったかはすぐに想像できそうです。持ち帰れない戦利品、羨望が憎悪に転じて兵士は引き金を引いた。犬は激しく吠える。「こいつめ」と今度は犬を。その後をここで訳して繰り返す気持ちにはなれません。英訳だけをメモします。

”O garaż oparta jest drabina. Na niej ruscy żołdacy ukrzyżowali jego psa. Przybili go do drewna gwoździami. Wycofując się, wspaniałomyślnie ściągnęli zwierzę, odcinając mu łapy. Mężczyzna dotyka czule sterczących kikutów. Sierść rusza się na wietrze. Dalej już nie może mówić. Kręci tylko głową i szepcze: Kim jesteście? Skąd przybyliście? Kogo jeszcze zabijecie zanim pochłonie was piekło? ”

”A ladder is leaning against the garage. On it the Russian soldiers crucified his dog. They nailed him to the wood. Retreating, they generously pull the animal down, cutting off its paws. The man touches the stumps tenderly. The fur moves in the wind. He cannot speak any more.

He only shakes his head and whispers:
Who are you? 『誰なんだ? (こんなことをよくも)』
Where did you come from?  『どこからやってきたんだ?』
Who else will you kill before hell consumes you? 『地獄へ落ちる前にお前は何人殺す気か?』

このエッセイは次のフレーズで終わります。

”Trudno uwierzyć, że idzie Wielkanoc.
Zmartwychwstania tym razem nie będzie”

『イースターが近づいているなんて信じられません。この節、復活なんてありえません』